Κάντε κλικ στην εικόνα για να δείτε την μελέτη σε μορφή Word.
Οι μαθητές της Β
τάξης των Γαλλικών γράφουν ποιήματα HAIKU στα Γαλλικά
Υπεύθυνη καθηγήτρια
Κουτσού Ευαγγελία
Όταν τα παιδιά γίνονται δάσκαλοι........
Φέτος στο μάθημα της φυσικής με την κυρία Αλατζίδου παίζαμε το ρόλο του καθηγητή.
Το τμήμα του Β1 δίδαξε στο τμήμα του Β3 το μάθημα της άνωσης, ενώ το Β3 δίδαξε στο Β1 το μάθημα της δυναμικής και της κινητικής ενέργειας. Κατά τη διάρκεια της διδαδκαλίας κάναμε πειράματα για να κατανοήσουμε σαν μαθητές καλύτερα το μάθημα.
Αλεξανδροπούλου Ελένη - Μαρκοπούλου Ανθή.
«Ο κόσμος στον οποίο θα ήθελα να μεγαλώσω»
Σεβαστοί κύριοι και κυρίες,
Ονομάζομαι Μαρία Ράινερς και σας γράφω για σας περιγράψω τον
κόσμο στον οποίο θα ήθελα να μεγαλώσω. Από πολύ μικρή ηλικία ο
καθένας γνωρίζει φανταστικούς κόσμους, παράλληλα σύμπαντα, μελλοντικές γαίες,
κόσμους για τους οποίους ονειρεύεται, ελπίζει… Έτσι λοιπόν ο καθένας από εμάς
έχει αναρωτηθεί πως θα ήταν να ζει εκεί και συνεπώς αν θα μπορούσε να κάνει
κάτι για να βελτιώσει τον κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα. Και εκεί είναι που
μπαίνουν στο παιχνίδι τα μεγάλα ιδανικά. Φυσικά και ο κόσμος που θα θέλαμε να
μεγαλώσουμε θέλουμε να έχει ειρήνη, φυσικά και θα υπάρχει ισότητα, βεβαίως αν
ήταν στο χέρι μας το πρώτο πράγμα που θα κάναμε θα ήταν να εξαλείψουμε την
πείνα και τις αρρώστιες. Είναι όμως άραγε τόσο απλό; Μπορεί κανείς απλά να
δημιουργήσει έναν τέτοιο κόσμο και αν ναι δε θα διαφθαρεί ξανά; Μπορεί ο
ιδανικός κόσμος για κάποιους να είναι αυτός, όμως δεν είναι ένας κόσμος στον
οποίο θα ήθελα να μεγαλώσω.
Ο κόσμος στον οποίο θα ήθελα να μεγαλώσω θα ήταν αληθινός. Δε
θα ήταν ένας κόσμος γεμάτος ισότητα και ομορφιά και ειρήνη γιατί ένας τέτοιος
κόσμος απλούστατα δεν υπάρχει και αν υπήρχε δε θα σου δίδασκε τίποτα. Αν ζούσε
κανείς σε έναν κόσμο χωρίς πόλεμο, πως θα ξέραμε τη σημασία της ειρήνης; Αν
κάποιος μεγαλώσει σε έναν κόσμο χωρίς έγκλημα θα ξέρει άραγε αν η
εγκληματικότητα είναι λάθος; Άρα είναι άραγε σοφό να ευχόμαστε να είχαμε
μεγαλώσει σε ένα τέτοιο περιβάλλον; Πιστεύω πως όχι. Αν ο καθένας σκεφτεί τι
τον έκανε αυτό που είναι σήμερα, ήταν κάτι άσχημο, ή στην καλύτερη περίπτωση
κάτι καλό μέσα σε κάτι άσχημο. Σε ένα τέλειο κόσμο δε θα ξέραμε τη σημασία της
δουλειάς, της απόλυτης ευτυχίας μέσα από το μόχθο, της αγαλλίασης. Σαν τα πλουσιόπαιδα που τους κάνουν όλα τα
χατίρια θα ήμασταν όλοι κακομαθημένοι και άπληστοι. Δε θα γνωρίζαμε τα όρια
μας. Θα ήταν τότε αυτός ο κόσμος τέλειος; Αναμφίβολα όχι.
Ο κόσμος στον οποίο θα ήθελα να μεγαλώσω θα ήταν ένας κόσμος
όχι γεμάτος ανούσια ιδανικά αλλά ένας κόσμος που παλεύει για τα ιδανικά του.
Ένας κόσμος που οδεύει προς το καλύτερο αλλάζοντας τα μικρά, ανούσια πράγματα
καθημερινά. Ένας κόσμος που ξαναβάφει σιγά σιγά γαλάζια τη θάλασσα του, που
κάνει για κάποιους ανούσιες κι όμως σημαντικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό
σύστημα, που μοχθεί να γίνει καλύτερος. Θα ήθελα να μεγαλώσω σε ένα κόσμο που
κάθε πρωί βλέπω τους γονείς μου με τσίμπλες στα μάτια να σιγοσφυρίζουν πριν
πάνε στη δουλειά και όταν γυρίζουν, κουρασμένοι να χαμογελάνε. Θα ήθελα να περπατάω στο δρόμο και να βλέπω κουρασμένα χαμόγελα και να ακούω
καλημέρες. Βεβαίως θα υπήρχαν εξαιρέσεις όμως βλέποντας τους διπλανούς τους θα
παρακινούνταν να γίνουν καλύτεροι. Θα εκτιμούσα να ανατραφώ σε ένα κόσμο όπου
όλοι πάλευαν καθημερινώς να γίνουν πιο αισιόδοξοι και οπτιμιστικοί και όντως θα
έφταναν όλο και πιο κοντά στα ιδανικά τους. Σε έναν τέλειο κόσμο θα υπήρχε
αγώνας για το κέρδος όμως το πιο μεγάλο κέρδος θα ήταν η αλλαγή προς το
καλύτερο. Οι υπηρεσίες υγείας θα ήταν ελεύθερες προς όλους και η ελάχιστη
διαφθορά που θα υπήρχε θα καταπολεμιόταν διαρκώς. Καθημερινά η ανεργία θα
μειωνόταν έστω και στο ελάχιστο. Ταυτόχρονα θα υπήρχε συνεχής προσπάθεια
διατήρησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θα γινόντουσαν επενδύσεις πρασίνου σε
διάφορα σημεία των πόλεων και οι συνθήκες στα μαζικά μέσα μεταφοράς θα υποκύπτονταν
σε διαρκή βελτίωση. Ο ιδανικός κόσμος για να μεγαλώσω θα ήταν αληθινός και
γεμάτος δυσκολίες αλλά θα παρακινούσε
τον καθένα να γίνει καλύτερος. Θα υπήρχε φτώχεια και πόλεμος και ανισότητα,
όμως οι πολιτικές αρχές θα πολεμούσαν για την εξάλειψη τους διαρκώς. Θα υπήρχε
αδικία και έγκλημα όμως με συνεχείς μεταρρυθμίσεις θα πλησιάζαμε το δίκαιο και
την τιμιότητα. Θα ήθελα να ξυπνάω κάθε πρωί σε έναν καλύτερο κόσμο και να ξέρω
μεγαλώνοντας ότι βοήθησα με κάποιον ελάχιστο τρόπο να τον κάνω έτσι όπως είναι
σήμερα.
Συνοψίζοντας, ο κόσμος στον οποίο θα ήθελα να μεγαλώσω θα
προχωρούσε βήμα βήμα, κάθε βήμα καμωμένο με αίμα και ιδρώτα και θα όδευε
συνεχώς προς τον καλύτερο. Σε αυτόν τον κόσμο δε θα ήταν η ζωή μου μια ευθεία
αλλά ένας ανήφορος γεμάτος εμπόδια, μια πορεία γεμάτη πτώσεις στα βάθη αβύσσων
και ανεβάσματα σε κορυφές λόφων, που υπάρχουν όμως κίνητρα σε κάθε σημείο της
που σε ωθούν, που σου επιβάλλουν να σηκωθείς όταν πέσεις και να κατακτήσεις τις
κορυφές των Άλπεων, με μοναδικό κέρδος όταν τα καταφέρεις να κάνεις τον κόσμο
καλύτερο. Ο κόσμος στον οποίο θα ήθελα να μεγαλώσω δε θα ήταν τέλειος αλλά θα
πάλευε διαρκώς να αγγίξει την τελειότητα.
Με εκτίμηση,
Μαρία Ράινερς.
Εργασίες των μαθητών της 3ης Γυμνασίου στο μάθημα της Νέας Ελληνικής Γλώσσας με θέμα
"Ο τόπος καταγωγής μου".
Υπεύθυνη καθ. Θεοδώρα Ιωσηφέλη.
Άγιος Παντελεήμων
